یکی از بزرگترین معضلات من در این شهری که هستم خریدن گوجه فرنگیه این جوری که نمی دونم کجا گوجه فرنگی تازه خوب پیدا میشه . گاهی یکی دوتا خیابون رو پیاده طی می کنم و بی فایده است . سبزی خوردن رو نزدیک دوماه میشه گیرم نیومده و سالاد سبزیجات هم همین طور . ماکارونی جز غذاهای سلف نیست با غذا که میدن همیشه ماست میدن و راه هم این قدر دوره که نمی تونی بری بوفه ... چند وقت پیش از شدت راه رفتن پاهام تاول زده بودن . از آموزش مفید از سوی استاد خبری نیست ولی مقررات در حدعالی اجرا میشه توی کتابخونه یه سیمز ندارن سالن مطالعه ای نیست که بشه توش تا شب درس بخونی ... حس می کنم این جا جزیره فراموشیه با این وجود نباید غر بزنم باید سعی کنم تطبیق بدم خودمو با شرایط
برچسب : نویسنده : residencyc2 بازدید : 138